Topografie rejonów wspinaczkowych - Czechy - Toprope.pl

Lód w Dehylovie-Czechy-topo rejonu wspinaczkowego 2010

                      Lód w Dehylovie                                     

   Lodospad w Dehylovie  to lód w nietypowym miejscu. Znajduje się on praktycznie w opłotkach dużego miasta jakim jest Ostrawa.
Nie stanowi wielkiego celu wspinaczkowego, ale może przez swoje dogodne położenie i ciekawą fakturę  sprawić wiele radości. Wysokość lodu może sięgać 12 metrów przy stosunkowo dużym jego nastromieniu. Dużym jego atutem  jest to, że tworzy się w ciągu paru mroźnych dni dzięki spływającej po skale wodzie, zacienieniu i północnej wystawie.
Dojazd
Punktem wyjściowym jest rejon stacji kolejowej w Dehylovie. By się tam dostać istnieje parę możliwości dojazdu.
Z kierunku:
1. Racibórz, Wodzisław Śl. Należy dojechać do miejscowości Rudyszwałd (kierunek Chałupki) i następnie przejeżdżając przez wieś kierować się na Hat w Czechach, Hlucin. Z tego ostatniego drogą nr 469 dojeżdżamy do stacji kolejowej w Dehylovie.
2. Racibórz, Wodzisław Śl. Inną wersją dojazdu jest przejechanie granicy w Chałupkach i kierowanie się drogą nr 58 lub autostradą (odcinek nie jest płatny) do Ostravy gdzie za znakami jedziemy do jej dzielnicy Poruba. Tutaj zjeżdżamy na Hlucin, przejeżdżamy przez Dehylov i docieramy do stacji kolejowej.
3. Cieszyn. Kierujemy się na Karvinę i Ostravę by następnie przez Porubę dotrzeć do Dehylova.
         
Dojście
 Jeżeli warunki śniegowe są sprzyjające możemy samochodem dotrzeć prawie pod sam lód. Należy w tym celu zlokalizować utwardzoną drogę odbijającą w lewo od głównej  około 400m. od stacji kolejowej Dehylov w kierunku Hlucina. Jedziemy nią, by po przejechaniu torów kolejowych zaparkować bezpośrednio przy wejściu do kamieniołomu na końcu którego jest lód.
Inną możliwością jest pozostawienie samochodu w pobliżu stacji i marsz ścieżką biegnącą w pobliżu krawędzi lasu. Początkowo idziemy szlakiem turystycznym (zielonym), by następnie odbić od niego w prawo ( szlak biegnie po górkę). Ogólny kierunek marszu wyznaczają tory kolejowe (idziemy wzdłuż nich). Należy posuwać się wzdłuż stoku (podejście to błędny kierunek). Ułatwieniem jest prawie zawsze wydeptana ścieżka. Po dojściu do kamieniołomu kierujemy się do jego końca. Lodu nie można przeoczyć.
         
Wspinanie
Lód jest w większości pionowy i pofakturowany. Występują pionowe kolumienki, kalafiory, kurtyny i sople. Często asekuracja jest wymagająca. Łatwo można powiesić wędką z drzewa rosnącego powyżej lodu nad jego centralną częścią. By się tam dostać trzeba podejść stromym zboczem na prawo od lodu (poręczówka) i przetrawersować łatwym terenem nad lodospad. Na górze zastaniemy puszkę-skarbonkę na wolne datki, oraz  z lewej strony linę do autoasekuracji.
Najłatwiejsze są linie  w centralnej części w  rejonie szlaucha ( na miejscu każdy natychmiast zorientuje się o co chodzi). Z pewnością osiągają trudności WI3. Prawa część to spionowany lód, który nie zawsze w każdym miejscu dochodzi do podłoża. Może wymusić to siłowe lub techniczne starty (trudności około WI4). Lewa strona to często kurtyny zakończone różnej wielkości soplami. Często tworzą stosunkowo trudne i delikatne formacje. Wspinanie jest jest w tym miejscu wymagające, a trudności osiągają z pewnością WI5. Należy jednak pamiętać, że lód to twór zmienny gdzie trudności mogą ulegać zmianom z dnia na dzień.
Sprzęt oprócz dziab i raków to lina min.30m., koniecznie kask, parę pętli na stanowisko. Jeżeli chcemy coś poprowadzić to min.4 śruby, kilka ekspresów i pętli.